نخستین مرحله، کفنی کردن است که باید همه‌ی سطح قالب صندل را با چسب کاغذی دوسانتی به‌صورت چندلایه بپوشانیم تا هیچ درز و بادی نداشته باشد و به آسانی بتوانیم الگوی صندل را روی آن پیاده کنیم.

اگردر مرحله‌ی کفنی کردن، الگو بد بچسبد یا زیر آن باد داشته باشد، سبب ایراد کار تا پایان آن می‌شود. با اینکه کار بسیار آسانی به نظر می‌آید، اما در این مرحله به دقت بسیاری نیاز داریم، زیراالگو روی این قسمت بنا می‌ش

امروزه طراحی الگو روی صندل، روش‌ها و متدهای بسیاری دارد. از روش‌هایی که از دیرباز و در صد سال گذشته برای طراحی کفش و صندل استفاده می‌شده، الگوکشیدن روی قالب بوده است؛ از هنگامی که قالب‌ها چوبی بودند تا اکنون که فلزی‌اند و نوع ابری و پلاستیکی نیز به بازارآمده.

با پیشرفت فنّاوری و دانش، بخشی از این مرحله را نرم‌افزارها به عهده دارند و این فرایند در کارخانه‌های بزرگ چرم و تولید کفش و صندل به انجام می‌رسد.

کسانی که می‌خواهند مدل‌های گوناگون را خودشان بکشند، می‌توانند از روش سنتی طراحی با مداد که کم‌هزینه است و به تخصص ویژه‌ای نیاز ندارد و بسیار راحت می‌توان آن را یاد گرفت، استفاده کنند.

این مرحله بسیار مهم است چون دید هنرجو را درباره‌ی مدل‌کشی و الگوکشی افزایش می‌دهد و سبب می‌شود او خلاق شود  و بتواند مدل‌های گوناگون را در ذهن تجسم  کند که چگونه کشیده می‌شوند. یافتنِ دید یک طراح صندل، به آن بستگی دارد که این مرحله به او، هم خوب آموزش داده شود و هم هنرجو، خوب تمرین کند.

به عبارتی، این قسمت به گونه‌ای است که اگر استاد، یک بار آموزشی می‌دهد و آن را به انجام می‌رساند، هنرجو باید بارها و بارها آن را تکرار کند تا بتواند به مرحله لازم و تبحر برسد.

در مرحله طراحی، پس از کشیدن الگو، باید آن را روی مقوا پیاده کنیم، یعنی طراحی الگو، دو قسمت دارد:

الف) کشیدن الگو روی قاب

ب) انتقال آن به روی مقوا

درهر کدام از این‌ دو قسمت، نکته‌های بسیاری وجود دارد که استاد مرجان محمدی آن‌ها را به‌طور کامل آموزش می‌دهد.

جالب این است که الگوکشی کفش‌ها و صندل‌ها، به تنهایی یک شغل شمرده می‌شود، یعنی اگر کسی این مرحله را خوب بیاموزد، می‌تواند به درآمدی ماهانه پنج تا ده میلیون تومان دست یابد.

الگوکشی، مادرِ کفاشی و ساخت صندل است.

در این دوره، افزون بر اینکه اصول طراحی و الگوکشی  صندل را به‌صورت دستی آموزش می‌دهیم، دوازده مدل پروژه‌ی نمونه کار و عکس باکیفیت آن را می‌آوریم و به هنرجو از مرحله‌‌ی صفر طراحی می‌آموزیم تا شروع به کار کند.

همچنین می‌کوشیم که خلاقیت هنرجو را افزایش دهیم تا با آموختنِ مدل‌ها بتواند یک مدل‌گیر و الگوکش حرفه‌ای شود.

مرحله برش‌کاری، ابتدایی‌ترین مرحله‌ی اجرای کار است. در این مرحله، همه‌ی اصول برش‌کاری بیان می‌شود. برش‌کاری از نظر کفاشی مرحله‌ی مهمی است. اصطلاحی که میان کفاش‌ها فراگیر می‌باشد این است که «سود کفاش در نیش چاقوی آن هست».

چون اگر برش کار بتواند خوب برش بزند، با پرت کمتری از چرم، سود بیشتری خواهد داشت.

در این مرحله می‌کوشیم اصول استاندارد برش‌کاری را از صفر تا صد به شما بگوییم تا بیاموزید چگونه به وسیله‌ی یک کاتر، چرم را به‌صورت استاندارد برش دهید و به بدنتان آسیبی نرسانید.

همه‌ی استانداردهای کار کردن با کاترو قیچی در این مرحله به‌صورت کامل و با اصول آن، به هنرجوها بیان می‌شود و پس از این آموزش‌ها و شاید کمتر از یک ساعت تمرین، شما نیز می‌توانید مانند یک برش‌کار حرفه‌ای، چرم را برش بزنید. این مرحله از برش‌کاری آن‌قدر خوب و کامل توضیح داده شده است که افزون بر کار صندل، در کیف‌سازی هم بسیار کمکتان می‌کند.

برای برش‌کاری فقط به یک کاتر نیاز دارید و یک تخته‌ی برش که می‌تواند تخته‌ی تفلون یا تخته‌ی آلفا باشد.

روش‌های سمبه‌زنی نیز در همین مرحله‌ی برش، کامل بیان شده است.

در این دوره آموزشی، دو مدل لویس داریم: یکی لویسی که در مرحله‌ی پستایی انجام می‌شود که قلق‌های خاص خود را دارد و در کیف‌دوزی هم استفاده می‌شود؛ و دومی لویسی که با گزن انجام می‌شود.

پستایی به قسمت رویه‌ی کفش که در زیبایی آن نقش مؤثری دارد، گفته می‌شود.

پس از برش، به مرحله‌ی پستایی می رسیم که در آن، کارهایی که در مرحله چسب کاری و برش‌کاری انجام شده هم به هم دوخته و هم لویس‌کاری می‌شوند،. اگر  به یراق نیاز باشد، به‌طور معمول در این مرحله نصب می‌شوند.

این مرحله بسیار مهم است. برای آنکه هنرجو بتواند بسیار ماهر شود، سیزده پروژه‌ی کاری گوناگون با انواع و اقسام پستی‌سازی را آموزش داده‌ایم. همه‌ی دوخت‌ودوزها با دست و سوراخ کاری‌ها با سنبه انجام می‌پذیرد تا هنرجو در خانه نیز بتواند این کارها را به انجام برساند و به ابزار ویژه‌ای نیاز ندارد. این نکات را به‌صورت کاملاً حرفه‌ای، استاد مرجان محمدی آموزش می‌دهد.

ابرای ینکه کار آماده‌شده در مرحله‌ی پست‌هایی، بر قالب سوار شود، در این مرحله بنابر اصول ویژه‌ای روی قالب کشیده می‌شود.

پس از سوارکاری، با  چکش یا مشته روی چرم می کوبند تا بهتر بچسبند و از هم جدا نشوند و دوخت، راحت تر انجام شود.

در این مرحله، زیباسازی آموزش داده می‌شود که دربردارنده ی نکات ریزی است تا هنرجو بتواند صندل‌ها را به‌صورت قرینه درآورد و نشآن‌های ویژه‌ای را روی صندل بزند که اگر اشتباه کند، ممکن است همه‌ی زحماتی که در مراحل پیشین متحمل شده، به هدربرود.

در این مرحله، نکاتی گفته می‌شود که سبب خوش ایست تر شدنِ صندل می‌شود

و خوب آموختنِ پیشکاری، سبب می‌شود صندل باد نداشته باشد. ایراد کار آن صندل‌هایی که باد دارند یا پای فرد را می زنند، به حوزه پیشکاری مربوط است.

در این مرحله، چرم کشیده می‌شود. بسیار ی می پندارند فقط میخ زدن مهم است در حالی که این کار بنابه قالب کارهای گوناگون، متفاوت است و قلق‌های ویژه‌ای دارد و دقت بسیاری می خواهد، بنابر این  همه‌ی این نکات در سیزده پروژه‌ی گوناگون، از صفر تا صد پیکاری، آموزش داده شده است.

مدل‌های این سیزده پروژه به گونه‌ای گزینش شده اند که یک هنرجو با فرا گرفتن آن بتواند انواع و اقسام کارکشی‌های صندل‌های گوناگون را که در  بازار وجود دارد، بیاموزد و به خوبی انجام دهد.

در این دوره می کوشیم همه‌ی موارد ضرور را به هنرجو بیاموزیم و از موارد آموزشی، از چند زاویه فیلمبرداری و بهترین زوایه ها گزینش شده است با بالاترین کیفیت که  ویژگی آن این است که می‌توانید بارها و بارها آموزش‌ها را بنگرید تا ملکه ی ذهن شود.

این کار به زور ویژه‌ای نیاز ندارد . بسیاری می پندارند که این کار، نیروی ویژه ای می خواهد، اما هرگز چنین نیست و یک خانم، بسیار آسان می‌تواند این کار را انجام دهد و فقط میخ، چکش و دقت بسیار، ابزارهای لازم برای انجام دادن این کارند.

اینکه چه میخ و چه چکشی مناسب ساختِ این نوع صندل است، همه در این دوره‌ی آموزشی به‌طور کامل توضیح داده شده.

از مهم‌ترین قسمت‌های تشکیل دهنده‌ی هر کفش، زیره‌ی آن است. زیره، بخش بیرونی کفش است که با سطح زمین در تماس است و از آسیب رسیدن به پاها محافظت می‌کند و در عین حال سبب دوام بیشتر کفش می‌شود.

زیره از قسمت‌های بسیار مهم در دوام کفش است و اگر قرار باشد برند شما، یکی از برندهای برجسته، خوب و  باکیفیت شناخته شود و ماندگاری و دوام داشته باشد، سفارش می‌کنیم این قسمت را با دقت بسیاری فرا بگیرید، چون بسیاری از مشتریان از این موضوع ناراحت‌اند که زیره‌ی کفش، پس از مدتی کنده می‌شود.

طراحی برخی از زیره‌ی کفش‌ها به اندازه‌ای زیباست که دلیلی برای خرید آن می‌شود. ممکن است بپرسید زیره‌ی کفش‌ها چه تفاوتی دارند؟ باید بدانید هر زیره، کاربرد خاص خود را دارد.

بسیار ی می پندارند این مرحله، فقط چسب زدن است، در حالی که هرگز این گونه نیست.

اینکه چگونه چسب بزنید، کجا چسب بزنید، پیش از چسب زدن چه مراحلی انجام شود و به‌طوردقیق چه فرایندهایی به ترتیب انجام پذیرد که یک صندل از دوام خوبی برخوردار شود و کفی از آن جدا نشود، به این قسمت مربوط است.

چرا این مرحله مهم است؟

اگر قرار است که صندل تولیدی‌تان قوی باشد، و این مرحله را درست فرا نگیرید، هر اندازه هم که مدل زیبایی را برگزینید و کارکشی را خوب انجام دهید، صندل در پای مشتری، بسیار زود آسیب می‌بیند و سبب می‌شود هزینه ی دریافتی برای شما برکت نکند و آن مشتری، هرگز دوباره از شما چیزی نمی خرد.

اما اگر این قسمت را خوب انجام دهید و دوام کار را بیفزایید، سبب می‌شود که مشتری بارها و بارها از شما خرید کند. پس هنرجو باید این مرحله را نه فقط در تولید صندل، بلکه برای فروش‌های دوباره، نکاتش را بیاموزد و رعایت کند.

زیره‌های گوناگون لم‌های مختلفی برای چسباندن دارد. اینکه زیره به چه شکلی باشد، طبی یا پلاستیکی باشد و در کل چه جنسی داشته باشد، استانداردهای گوناگونی وجود دارد.

انتخاب زیره‌ی استاندارد

یکی از دلایل خستگی فرد هنگام پا کردنِ یک صندل و راه رفتن، زیره‌ی غیراستاندارد و نامناسب آن است. هرچند رویه‌ی صندل سبک و باکیفیت و مناسب باشد، هنگامی که زیره نامناسب، سنگین و کیفیتش کم باشد، فرد از راه رفتن، احساس خوبی نخواهد داشت.
زیره‌ی مناسب و استاندارد صندل باید ضخامت کافی،  دست کم  یک سانتی متر داشته باشد. لژ یا زیره‌ی با ضخامت کافی، سبب می‌شود فشار ناشی از برخورد پا به زمین، کمتر احساس شود.
انعطاف کافی زیره، میزان فشردگی، تراکم و جنس آن نیز از  ویژگی‌هایی است که صندل را  به پاافزاری خوب و مناسب و یا نامناسب و غیراستاندارد تبدیل می‌کند.

انواع زیره:

۱- زیره‌ی کفش PU

۲- زیره‌ی کفش TPU

۳- زیره‌ی کفش EVA

۴- زیره‌ی کفش PVC

۵- زیره‌ی کفش لاستیکی

۶- زیره‌ی کفش ترمو

۷- زیره‌ی کفش چرم

زیره‌ی کفش PVC

 زیره‌های جنس پی وی سی، به زیره‌ی پلاستیکی هم معروفند و کم قیمت و مقرون به صرفه هستند.

زیره‌ی کفش لاستیکی

این زیره‌ها وزن بیشتری نسبت به انواع زیره دارند و از استحکام و مقاومت بسیاری برخوردارند و از آن‌ها برای کفش‌های راحتی استفاده نمی‌شود، اما یکی از گزینه‌های مناسب برای استفاده در کفش کوهنوردی و سربازی می‌باشند. کفش‌های این چنینی ممکن است در هنگام راه رفتن در سطوح صاف،  صدا تولید کنند.

زیره‌ی کفش ترمو

این نوع زیره، عایق حرارت و مناسب استفاده در فصول گرم و سرد می‌باشد. از سویی، مقاومت بسیار زیادی دربرابر لغزش، سایش و شکستن دارد.

زیره‌ی کفش چرم

این زیره‌ها افزون بر اینکه مقاومت بسیاری دارند، ظاهر زیبایی به کفش می‌بخشند. از این رو، از این نوع بیشتر برای کفش‌های چرمی شیک و مجلسی به کار می‌روند.

بهترین زیره‌ی کفش کدام است؟

البته نمی‌توان گفت کدام یک از انواع گفته شده، بهترین است و هر کدام می‌توانند در شرایطی گوناگون، بهترین باشند. نوع کفش و نوع فعالیتی که با آن انجام می‌شود، در این باره تعیین‌کننده خواهد بود.

برای مثال، زیره ای که برای صندل‌های مجلسی فوق العاده است، برای یک صندل راحتی، بسیار نامناسب می‌باشد، اما به‌طور کلی می‌توان گفت بهترین زیره‌ی صندل، ویژگی‌های زیر را دارد:

• زیبایی ظاهری از ویژگی‌هایی است که در نگاه اول، مشتری را برمی انگیزد. بنابراین شکل آن باید به‌طور کامل  با طرح و مدل کفش، متناسب باشد.
• مقاومت بسیاری دربرابر سایش و شکستن داشته باشد. به عبارت دیگر، باید از بهترین مواد اولیه در تولید آن استفاده شود.
• عایق خوبی برای حرارت باشد.
• از ساختار فیزیکی اصولی و استاندارد برخوردار باشد تا سبب راحتی صندل و حفظ سلامت پاها شود.
• از ضریب اصطکاک قابل قبولی برخوردار باشد. به عبارت دیگر لیز نباشد و دربرابر لغزندگی، مقاوم باشد.
• با توجه شرایطی که استفاده می‌شود، از مقاومت کافی برخوردار باشد. برای مثال، نوعی که برای صندل‌های صنعتی در نظر گرفته می‌شود باید دربرابر مواد شیمیایی خاص، از خود مقاومت نشان دهد و مانع نفوذ آن مواد شود.
• مقرون به صرفه باشد. این صرفا به معنای ارزان قیمت بودن نیست، بلکه مقصود، تناسب قیمت و طول عمر صندل است.

در این دوره می کوشیم تا انواع و اقسام زیره‌ها را به روش‌های گوناگون آموزش دهیم تا هنرجو بداند که  اگر صندلش ساده باشد، یا پاشنه‌دار، چگونه باید چسب کاری کند و به چه نکاتی دقت داشته باشد تا بتواند صندل بادوامی را تولید کند و به مشتری بسپارد.

به پاک کردن چسب‌های کار و یا به رنگ کردن لبه‌های آن در صورت نیاز، پرداخت گویند.

واکس زدن، گلچه یا کفی ته زدن، بند بستن، جفت کردن کفش و داخل جعبه نهادن نیز از مراحل پرداخت است.

گلچه به جنسی که کف کفش قسمت پاشنه قرار می‌گیرد.، گویند که به‌طور معمول روی آن آرم شرکت تولیدکننده چاپ می‌شود.